Tekst en foto’s: Wim Lindeboom

Sinds een paar jaar heb ik ook Klein Chinchilla’s. Een mooi ras van type en bouw, maar de verharing is vreselijk. Ze zijn nooit klaar en als dit wel het geval is, dan is dit maar eventjes. Voor sommigen is dit een reden om geen Klein Chinchilla’s te nemen en ik kan mij daar zelfs iets bij voorstellen. Maar de variatie in kleur, vooral dekkleur en de bouw is zo mooi van dit kleine ras dat het voorlopig mag blijven. Door standaard wijzigingen omtrent de pelslengte zien we diverse verschillen in dekkleuren, welke meestal veroorzaakt wordt door de lengte van de pels en dan vooral door de granharen. Wij zien in Nederland goede pelslengtes, met zeer goede structuur en dichtheid.

De pels dient volgens de standaard nu van normale lengte te zijn, voorheen was de pels (veel) langer dan normaal. Zelf zag ik liever in de standaard staan: pels van normale lengte tot iets langer dan normaal (hetzelfde als bij de Zilvervos). Waarom? We verwachten een onregelmatige dekkleur bij de Chinchilla (Groot en Klein) en dat is ook goed, want de kleur chinchilla bij andere rassen is geheel anders en dit onderscheid moeten we ook houden. Maar om een onregelmatige dekkleur te krijgen moet de pels haast wel iets langer zijn dan normaal want op een korte pels kun je de diverse kleurzones wel kwijt maar niet in onregelmatigheid. Diverse keurmeesters hebben een probleem met onregelmatigheid van de dekkleur want ze zien dit als hetzelfde als de dekkleur niet klaar is door verharing. Bij verharing kan de keurmeester het beste het woord “ongelijk” gebruiken en bij de beoordeling van de dekkleur volgens de standaard het woord “onregelmatig”. Vroeger toen de pels wat langer was, was dit veel beter te zien en toen spraken we van “rups” tekening i.p.v. onregelmatigheid. Het wordt “ongelijk” gebruiken we bij ongelijkheid van de dekkleur door verharing.
In Duitsland hebben de Klein Chinchilla’s veel kortere pelsen als bij ons. De dekkleur is daardoor veel gelijkmatiger dan bij ons en ook donkerder omdat de zwart getopte haren (visueel) de overhand krijgen. Persoonlijk vind ik de dekkleuren in Nederland veel beter dan in Duitsland maar qua haarlengte, dichtheid en structuur zijn de Duitse dieren bij ons goed bruikbaar. Maar we moeten oppassen dat we de Duitse donkere dekkleuren niet tolereren bij onze dieren en bij onze keuringen!
Dus de overburen kunnen ons wel helpen om onze pelsen te beteren. Zo zag ik op FaceBook dat Wilhelm Loger uit Duitsland vaak hoog scoort in Duitsland en hij woont niet te ver weg van Heerde (163km). Dus
contact gezocht en Gerrit Martens (Comb. Beter Laat dan Nooit) heeft mij hier als “tolk”voortreffelijk mee geholpen en een afspraak vastgelegd met herr Loger. Deze afspraken ook nog eens per mail bevestigd. Zo zijn Gerrit en ik op 21 mei 2025 vertrokken naar Duitsland. We hebben er een mooie dag van gemaakt, onderweg geluncht en om 12.30 u waren we bij de heer Loger. Vriendelijk ontvangst en hij heeft ons alle dieren laten zien. Hij was zelf niet tevreden over het aantal jongen en de jongen die er zaten hadden nog wel even tijd nodig om uit te groeien. Ook de oude rammen en nog 3 drachtige voedsters werden
ons getoond. Wat mij opviel was dat de jonge dieren veel lichter in de dekkleur waren de dan
oude rammen en oude voedsters.

Voedster van heer Loger welke wij drachtig hebben meegenomen

We kregen buiten koffie aangeboden en ik vroeg mijn “tolk” of hij wilde vragen uit welke dieren we 2 dieren mogen uitzoeken of welke 2 voor ons bestemd waren, want dit was met heer Loger afgesproken. Na een lang antwoord van de heer Loger kwam het erop neer dat hij geen dieren over had voor ons. Hij kon toen denk ik aan mijn gezicht zien dat ik hier niet blij mee was en mijn aardige “tolk” Gerrit vertelde in net Duits dat de afspraak was dat we dieren konden komen halen en dat we niet 320 km voor niets gingen rijden. De boodschap kwam goed over en we mochten dan wel een drachtige voedster meenemen. Hij wist niet wanneer deze jongen kregen want hij had de voedsters een aantal dagen bij de ram laten lopen. Ik zei tegen Gerrit: van de drie wil ik er maar een, want de een heeft een mega wam en lichaamslengte en de ander heeft veel te veel nek/hals. Dus voor mij bleef er maar een over die in aanmerking kwam om met ons mee te gaan. Gelukkig pakte heer Loger deze voedster ook uit het hok en deze mocht ik kopen voor een heel redelijk bedrag. Tevreden en onderweg nog even aangelegd voor een heerlijke versnapering zijn we weer thuis gekomen. We konden beiden terugzien op een mooie dag die toch nog goed afliep. Gelukkig kan ik met 12 tot 14 dagen voelen of een voedster draagt en dat vertrouwen had ik ook bij betreffende voedster. Ik dacht dat de dracht bij deze Duitse voedster nog wel 10 dagen zou duren maar nee. Na precies 1 week kreeg de voedster 5 jongen, allemaal verspreid door het hok. Gelukkig was ik op tijd erbij en kon ze alle 5 redden. Ze had wel een nest gemaakt welke leeg was maar daarin kon ik de 5 jongen kwijt. Ze heeft alle 5 jongen geaccepteerd en nu ik dit artikel schrijf op 21 juni 2025 zijn ze ruim 3 weken , dus ik moet nog even afwachten wat het wordt. Via een messenger bericht heb ik de heer Loger laten weten dat de voedster 5 jongen heeft gekregen.