Bij een kruising van een Franse Havana ram met enkele zusters uit hetzelfde nest, bevond zich in ieder nest een blauw exemplaar. Dit gebeurde bij de heer Vervoort uit Halle. Met deze blauwe konijnen werd onderling gepaard en deze gaven eenvormige parelgrijze jongen met een lichte platinaglans over het ganse lichaam.

Op 23.10.1928 werd dit nieuwe ras voorgesteld aan de Nationale konijnensectie en aanvaard en erkend onder de naam Parelgrijs van Halle. (red. Dit ras is in Nederland pas in 2010 erkend)

Na de oorlog bevonden er nog enkele van deze dieren , een gekende keurmeester van konijnen uit Jupille heeft de zelfde kruising gedaan maar niet meer met dezelfde resultaten, de laatste exemplaren werden tentoongesteld in het Waalse landsgedeelte , zo zijn deze dan stelselmatig verdwenen.

In 1961 besloot keurmeester Foxhal uit Xhendelesse in samenwerking met een fokker uit Verviers dit ras weer te hervormen. Volgens hun is Het Parelgrijs van Halle geen mutatie , en zeker te bekomen door de wetten van Mendel uit andere rassen.

Dieren die drager zijn van de factor H recessief bezitten dus eenkleurige lichtblauwe en lichtbruine dieren kunnen hier voor in aanmerking komen.

Het grote probleem is de juiste oogkleur en blauw konijn heeft een gruisblauwe oogkleur indien deze afwijkt naar bruin is de juiste kleur niet zuiver voorbeeld bij Tan de zwarte en bruine zijn drager van een donkerbruine kleur, de blauwe hier tegen zijn gruisblauw van kleur.

Om terug te keren naar de Parelgrijze van Halle, onder tussen vernam de heer Foxhal dat de heer Aurez ook een konijnen keurmeester uit Waterloo, ook bezig was met het opnieuw te hervormen, de twee streefden naar de juiste oogkleur , de heer Foxhal bezat wel al de juiste type maar nog iets te donker in pelskleur en geen juiste oogkleur.

De twee zijn onderling dieren gaan uitwisselen , en zo zijn ze er opnieuw in geslaagd de juiste resultaten te bekomen , zo dat men hedendaags mag aannemen dat de Parelgrijze van Halle terug zijn zoals men ze de laatste jaren terug op onze tentoonstellingen kan zien. Maar toch rest er nog altijd werk om de juiste weg te bewandelen en dat wil zeggen streng selecteren is de boodschap .

Over het algemeen zijn het goede voedsters die gewoonlijk nesten geven van 5 tot 7 jongen en ze gemakkelijk opbrengt.

Het gewicht volgens de standaard is tussen 1.750 en 2.500 kg voor mij is 2 kg ideaal voor de tentoonstelling. Het Parelgrijs van Halle is een sierlijk , kort en een goed gevormde horizontale ruglijn (voorkeur) halsloos , korte ronde kop voldoende breed tussen de ogen met voldoende kaken volgens geslacht, de oren zijn ook stevig van structuur deze zijn tussen de 8 en 10 cm lang en goed aansluiten met mooi afgeronde toppen . De benen zijn fijn en dun, de nagelkleur is de bovenkant is bruinachtig met aan de basis kleurloos, terwijl de onderkant en de uiteinden blauw zijn . Staart goed recht aangesloten tegen het lichaam.

De pels is kort fijn en glanzend , met voldoende onderwol, de kleur is eenvormig parelgrijs met lichte platinaglans op alle delen van het lichaam.

Zuiverheid van de dekkleur: er mag geen schifting zijn verzilvering of pareling, te blauw en of te licht , de tussen kleur niet te donker, en de grondkleur niet te licht, alsook geen bruine roestachtige aanslag rond de neus. Het is zeer moeilijk om twee de zelfde kleuren tegen te komen.

Combinatie bruin x blauw kan te licht worden.

Tussen en grondkleur gelijk maar iets donkerder te prefereren, boven een verwaterde grondkleur aan basis

Op een leeftijd van 7 a 8 maanden is alles rijp, de jongen groeien meestal zonder problemen goed op, zonder speciale verzorging . Het is een ras die ook aan te bevelen is voor iemand die niet over al te veel ruimte beschikt. Het is een zeer mooi konijntje en zeer rustig.

A Keurmeester dhr. W. de Witte. België

Een nauwkeurige rasbeschrijving kunt u hier in de Nederlandse standaard lezen.