Tekst en foto’s: Lyanne van der Honing

Mijn naam is Lyanne van der Honing en ik fok met het prachtige ras Blauwe van Beveren. In dit verhaal vertel ik over hoe ik 8 jongen heb groot gebracht met de hand.

Dit verhaal gaat over Rosa (zie foto hierboven), Rosa is/was 1 van mijn fokvoedsters en is geboren op 19 maart 2023. Ik geef mijn konijnen allemaal een naam. In het hok waar Rosa woonde zit een luik(waar ze met haar voorpoten opstaat op de foto) en bijna elke dag ging ik op het bankje naast haar hok zitten en deed ik het luikje open waarna het niet lang duurde voor dat Rosa kwam knuffelen, wat zorgde voor een speciale band.

Rosa komt zelf uit een nest van 8 waarvan 6 het hebben overleefd. De lijn waar Rosa uit komt waren erg goede dieren. Op 29 april 2025 kreeg Rosa haar eigen jongen, dit was haar tweede nest. Dit was rond een uur of half 5 en 1 dag voor de uitgerekende datum. Op de 29ste zijn er 11 jongen geboren waarvan er 1tje dood geboren was, de andere 10 jongen zagen er over het algemeen erg goed uit. Er waren een paar die wat klein en magerder waren als de rest, hier over was ik niet verbaast aangezien ze 11 jongen had. Toen ik de volgende ochtend weer kwam kijken en een nestcontrole deed, was ik wel verbaasd. Ik zag dat Rosa nog 1 jong had gekregen welke ook dood was. Dat ene jong werd gevolgd door nog 3 jongen waarvan ik de laatste pas enkele dagen later vond omdat Rosa het dode jong verstopt had onder een dikke laag stro en zaagsel. Ik heb dit jong gevonden terwijl moeder konijn het jong al half op had gegeten, wat er niet erg prettig uit zag. In totaal had Rosa maar liefst 15 jongen gekregen waarvan er 5 dood geboren waren. In de dagen na de enorme worp zijn er nog 2 jongen dood gegaan waardoor ik er nog 8 overhad.

Op vrijdagochtend 16 mei kwam ik bij de konijnen om ze zoals elke ochtend te voorzien van hooi, water en een aai over de bol. Ik trof Rosa erg benauwd aan die ochtend en besloot om het even af te wachten gezien het die dag warm was en ik dacht dat het misschien door de warmte kwam. Toen ik rond 16.00 uur weer keek bij Rosa was ze eerder benauwder geworden dan dat ze was opgeknapt dus besloot ik de dierenarts te bellen aangezien Rosa wel 8 jongen had van toen 17 dagen oud.
De dierenarts zei dat ik gelijk wel langs kon komen en eenmaal daar rond 16.15 zag ik Rosa al verder achteruit gaan. De dierenarts heeft geluisterd naar het hart, de longen en de ademhaling en vertelde dat ze een hele hoge hartslag had. Ook zei de dierenarts dat het verstandig was om een röntgenfoto te maken zodat ze kon zien hoe het er uit zag. Zogezegd zo gedaan. Terwijl de dierenarts Rosa mee had genomen naar het röntgenapparaat zat ik in spanning te wachten in de wachtkamer. En het duurde me eigenlijk te lang want ik dacht bij mezelf: ’zolang duurt het niet om een röntgenfoto te maken’ Toen ze eindelijk klaar waren haalde de dierenarts mij uit de wachtkamer terug de spreekkamer in waar ik geen Rosa zag en ik wist eigenlijk gelijk genoeg. De dierenarts vertelde gelijk dat Rosa helaas was overleden. Ze vertelde dat net na de foto ze heel hard achteruit ging en is overleden. De dierenarts heeft haar nog in een zuurstof hok gelegd en zelfs geprobeerd om Rosa te reanimeren wat helaas dus niet heeft geholpen.

Terwijl ik verdrietig was omdat een heel lief en leuk en goed konijn was overleden had ik ook een groot probleem: de 8 jongen van Rosa. Ik heb van de dierenarts een papier met uitleg over hoe ik voor de jongen kon zorgen en telefoonnummer van de konijnenopvang mee gekregen. Eenmaal weer thuis heb ik eerst afscheid genomen van Rosa en vervolgens haar begraven in de tuin. Daarna heb ik op internet gezocht naar informatie en met de konijnen opvang gebeld. De konijnenopvang heeft me zo goed als mogelijk uitgelegd wat ik moest doen en uitgelegd hoe ik het moest doen. Op het papier stond dat ik eerst moest beginnen met O.R.S.(een middeltje om te zorgen dat ze niet uitdrogen en voor de overgang naar de kunstmelk zodat ze geen diarree krijgen). De O.R.S moesten ze de eerste 24 uur na het overlijden van de moeder hebben. Hier moesten ze 1ml per voeding van hebben. Ze moesten om de 3 à 4 uur per dag gevoed worden in de nacht hoefde het gelukkig niet. Na de eerste 24 uur moest de kunstmelk er door welke ik ondertussen online op een website besteld had. Dit was de Beaphar Knaagdier- en Konijnenmelk. Op het etiket en in de bijsluiter staat precies hoe je de melk moet aanmaken en bewaren. Bij de eerste voeding met de kunstmelk moest de verhouding als volgt: 1/3 kunstmelk en 2/3 O.R.S. De 2de voeding ½ kunstmelk en ½ O.R.S en de 3de voeding na de 24 uur 2/3 kunstmelk en 1/3 O.R.S. Dit op advies van de konijnenopvang en het papier van de dierenarts. Ik heb er echter iets langer over gedaan om ze over te zetten op de kunstmelk, ik heb de dosering na 2 voedingen pas veranderd. Toen ze op de kunstmelk over waren, kregen ze tussen de 3 en 5 ml melk per voeding(4x per dag) dit was een beetje afhankelijk van hoeveel ze wilden hebben. Ook moest ik de jongen wegen om zo te kunnen zien of ze waren aangekomen of afgevallen.

Ik was er al snel achter dat ik niet aan het gewicht van de jongen kon zien wie welk jong was. Aan de kleur/ tekening kan je het ook niet zien want ze hebben allemaal bijna dezelfde kleur en een tekening heeft de van Beveren niet. Daarom heb ik met een vee mankering stift die je bijvoorbeeld voor koeien, schapen of varkens gebruikt in 1 oor een kleurtje gedaan zodat ik wist welke wie was.(zie foto hieronder)

De eerste voeding deed ik rond 10.00 uur, de tweede rond 13.00/14.00 uur, de derde rond 18.30 en de vierde rond 23.00 uur. Na 3 dagen merkte ik dat de jongen niet zoveel zin hadden in 4x voeden per dag. Dus besloot ik om de voeding van 18.30 weg te laten, de dagen er na merkte ik dat ze beter dronken en meer zin hadden.

Op 28 mei heb ik het aantal voedingen teruggebracht naar 2x per dag: tussen 10.00 en 11.00 uur en tussen 22.00 en 23.00 uur. Op 4 juni heb ik ze voor het laatst in de avond melk gegeven. Dit omdat ik merkte dat ze minder gingen drinken terwijl ze nog wel heel goed aankwamen in gewicht. Op 7 juni heb ik iemand van de konijnen opvang gebeld en zij vertelde mij dat ik wel kon stoppen met de melk aangezien de jongen rond de 20 gram per dag aankwamen met 1 tot 5 ml melk(afhankelijk van het jong, de ene wilde meer hebben als de ander). Dat ze zoveel aankwamen kwam niet door de melk maar doordat ze zo goed brokken en hooi aten en dus kon ik stoppen met de melk. Van het begin dat ik de jongen zelf heb gevoed met melk waren er ook al brokken en hooi in het hok waar ze ook al van aten terwijl ze nog melk kregen.

Voor het voeden gebruikte ik een zogenaamde bananenfles(zie foto hierboven). Op de ene kant zit een grote speen die je bijvoorbeeld gebruikt voor een lammetje. Op de andere kant doe je een kleinere speen waar het jong uit drinkt. Om de fles te vullen haal je de grote speen eraf en spuit met een ml spuitje (van bijvoorbeeld 5 of 10 ml) je het gewenste aantal ml er in, vervolgens doe je de speen er weer op en je kan hem gebruiken.

Op de dag dat Rosa overleed waren de jongen 17 dagen oud, hier heb ik erg veel geluk mee gehad dat ze al wat ouder waren. Hierdoor waren ze wat groter en was het voor mij iets makkelijker om ze vast te houden en om het speentje in het bekje te krijgen. Na de eerste week hoefde ik ze al niet meer vast te houden en als ik het speentje voor de bek hield wisten ze niet hoe hard ze moesten drinken!(zie de foto hieronder)

Ik heb de jongen van 16 mei 2025 tot 7 juni 2025 met kunstmelk en dus met de hand groot gebracht. De mensen van de konijnenopvang vertelden op het begin van dit avontuur dat de kans groot was dat er 1 of meerdere jongen het niet zouden redden. Dit met als reden dat het erg lastig is om een konijn met de hand groot te brengen. Dit heeft mij geen seconde tegen gehouden om het toch te doen. Tijdens het laatste gesprek met iemand van de opvang vertelde ze dat het heel knap was dat alle acht jongen(vier rammen en vier voedsters) het hebben gered. Het kleinste jong was op de dag dat ik begon 120 gram en de zwaarste woog toen: 180 gram. Op 12 juni woog de ‘kleinste’ want zo klein waren ze toen niet meer 620 gram(zelfde jong als van het begin) en de zwaarste(een ander jong als op het begin) woog 708 gram.

Ik vond dit een geweldig mooi avontuur om te doen en ik zou het zo weer doen! Al is het natuurlijk beter om een moeder konijn te hebben. Op de dag dat ik dit schrijf(9 juli 2025) zijn de jongen 10 weken en 2 dagen oud. Het gaat heel erg goed met ze allemaal en ik ben zeer benieuwd hoe ze het gaan doen op aankomend show seizoen. Op de foto in het gras(23 mei 2025) zijn de jongen 3 weken en 4 dagen oud. De andere foto is van 1 van de rammen op 9 juli 2025.